ဖိလစ္ပုိင္ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းက႑သည္ တုိင္းျပည္၏ ပုိ႔ကုန္လုပ္ငန္းက႑တြင္ ေဒၚလာႏွင့္ အလုပ္အကုိင္မ်ား ဖန္တီးေပးရာ၌ ဦးေဆာင္သည့္ေနရာသုိ႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိဖုိ႔ ဆုိသည္မွာ အစုိးရထံမွ ေထာက္ပံ့ကူညီမႈရရန္ လိုအပ္ေနသည္။
အထူးသျဖင့္ အလုပ္သမားကုန္က်စရိတ္ႏွင့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားခ ကုန္က်စရိတ္အတြက္ ေထာက္ကူဖုိ႔ လုိအပ္ေနသည္ဟု Foreign Buyers Association of the Philippines (FOBAP)၏ ဥကၠ႒ ေရာဘတ္ ေရာင္းက သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ တစ္ခုတြင္ ေျပာၾကားလုိက္သည္။
ဖိလစ္ပုိင္သည္ တစ္ခ်ိန္တုန္းက အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ အ၀တ္အစား တင္သြင္းျခင္းကုိ ႏုိင္ငံတစ္ခုခ်င္းအရ ခြဲတမ္းသတ္မွတ္သည့္စနစ္ကုိ က်င့္သုံးခ့ဲစဥ္က အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းက႑သည္ ေရႊထီးေဆာင္းႏုိင္ခဲ့ၿပီး ခြဲတမ္းစနစ္ ႐ုပ္သိမ္းၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္စြမ္း မရွိသျဖင့္ က်ဆုံးသြားခဲ့ရသည္။
ေရာင္း၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ FOBAP သည္ အစုိးရထံသုိ႔ စာတမ္းတစ္ေစာင္ တင္ျပထားၿပီးၿပီ ျဖစ္သည္။ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကုိ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ ထူေထာင္ၿပီး ေနရာခ်ထားေပးၿပီး တ႐ုတ္ႏုိင္ငံနည္းတူ အလုပ္သမားမ်ား ေနထုိင္စရာ၊ စားစရာတုိ႔ကုိ အဆင္္အတန္းရွိရွိ စီစဥ္ေပးထားရမည္။ဇုန္အတြင္း အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ အဆင့္အတန္းရွိရွိ သာသာအဆင္ေျပမႈမ်ားႏွင့္ ေနထုိင္ရန္ ရိပ္သာေဆာင္မ်ား ထားရွိေပးထားရမည္ ျဖစ္သည္ဟု အဆုိပါ အႀကံျပဳခ်က္စာတမ္းတြင္ ေဖာ္ျပေပးထားသည္။
စာတမ္းတြင္ ဆက္လက္၍ အႀကံျပဳထားသည္မွာ free trade zone မ်ားလည္း ထားရွိေပးထားရမည္။ အဆုိပါ အထည္ခ်ဳပ္ဇုန္မ်ားအတြက္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားခကုိ ေလွ်ာ့ေပါ့သတ္မွတ္ေပးရမည္။
အခ်ဳိ႕ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ တည္ရွိၿပီးျဖစ္သည့္ စီးပြားေရးဇုန္မ်ားတြင္ ေနရာယူၿပီး လုပ္ကုိင္လ်က္ ရွိၾကေသာ္လည္း အထက္ပါ သက္သာခြင့္မ်ား ရရွိၾကျခင္း မရွိေခ်။ အခြန္လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ ႏွစ္ကာလအပုိင္းအျခား မရွိျခင္း၊ အေကာက္ခြန္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား လြယ္ကူလ်င္ျမန္မႈ မရွိျခင္း၊ ၀င္ေငြခြန္ေကာက္ခံေနျခင္းတုိ႔သည္ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္စြမ္း က်ဆုံးေနေစသည္ဟု ေရာင္းက ေထာက္ျပသည္။
သုိ႔ျဖစ္ရာ အစုိးရမွ သက္ညႇာမႈမ်ားျဖင့္ ေထာက္ကူေပးမွသာ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ အျခားႏုိင္ငံမ်ားမွ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းမ်ားကုိ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္စြမ္း တက္လာမည္ျဖစ္သည္ဟု ေရာင္းက ရွင္းျပသည္။
“အထည္ခ်ဳပ္ ျပန္ပြင့္လန္းလာရင္ အလုပ္အကုိင္ေတြ ေပးႏုိင္လာမယ္။ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းမွာ ၀င္လုပ္မယ့္ အလုပ္သမားေတြက တျခားလုပ္ငန္းေတြလုိ အဂၤလိပ္စာ ေကာင္းဖုိ႔ မလုိဘူး။ ခ်ဳပ္တတ္ေအာင္ အေျခခံေလာက္ သင္ၿပီးရင္ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံမွာ ၀င္လုပ္လုိ႔ရၿပီ”
ဟု ေရာင္းက ေျပာၾကားသည္။
ခြဲတမ္းစနစ္ ရုပ္သိမ္းၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ဖိလစ္ပုိင္ အထည္ခ်ဳပ္က႑၏ ၇၀ ရာခုိင္ႏႈန္းသည္ အလုပ္ရပ္လုိက္ၾကရသည္။ အလုပ္အကုိင္ ငါးသန္း ဆုံး႐ႈံးသြားခဲ့သည္။
“ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သုေတသနတစ္ခု လုပ္ထားတာမွာ ဘာကုိ သိခဲ့ရသလဲဆုိေတာ့ စက္ခ်ဳပ္သမတစ္ဦးရဲ႕ ၀င္ေငြက ပါးစပ္ေပါက္ ဆယ္ေပါက္ကုိ ေကၽြးေမြးႏုိင္တယ္”
ယခုအခါ ဆက္လက္လုပ္ကုိင္ေနသည့္ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းမ်ားသည္ ကမၻာ့အမွတ္တံဆိပ္ အႀကီးစားမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ Ralph Laurent ၊ Lacoste ၊ Liz Claiborne အစရွိသည္တုိ႔ကုိ အ၀တ္အစား ခ်ဳပ္လုပ္ေပးလ်က္ ရွိသည္။
ခြဲတမ္းစနစ္ ရွိသည့္ေခတ္က ဖိလစ္ပုိင္မွ တင္ပုိ႔သည့္ ခ်ဳပ္ထည္မ်ားတြင္ ၆၀ ရာခုိင္ႏႈန္းသည္ အေမရိကသုိ႔ တင္ပုိ႔ျခင္းျဖစ္ၿပီး တန္ဖုိးပမာဏမွာ ကန္ေဒၚလာ ၁ ဘီလ်ံ ၀န္းက်င္ရွိသည္။ ယခုအခါ အေမရိကသုိ႔ တင္ပုိ႔သည့္ တန္ဖုိးပမာဏမွာ ကန္ေဒၚလာ သန္း ၃၀၀ သာ ရွိေတာ့သည္ဟု ေရာင္းက ေျပာျပသည္။ ထုိခြဲတမ္းေခတ္ကတည္းက ဖိလစ္ပုိင္၏ လုပ္သားခႏွင့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားခသည္ ျမင့္မားေနၿပီးသား ျဖစ္ေသာ္လည္း ခြဲတမ္းစနစ္ေၾကာင့္ ခံသာေနျခင္း ျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၁၅ ႏွစ္က အေမရိကန္အစုိးရက ခြဲတမ္းစနစ္ ႐ုပ္သိမ္းလုိက္ၿပီးခ်ိန္တြင္ ၎၏ အလြန္ေသခ်ာသည့္ ေဈးကြက္ကုိ ဆုံး႐ႈံးသြားခဲ့သည္။
တုိက္ဆုိင္သည္မွာ ထုိကာလတြင္ တ႐ုတ္ျပည္ ႏုိးထခဲ့သည္။ စီးပြားေရးကုိ အဓိကထား လုပ္ကုိင္ရန္ တံခါးဖြင့္လုိက္သည္။ အ၀တ္အစားလုပ္ငန္းမ်ား အမ်ားအျပားတုိ႔သည္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံကုိ ကုန္ထုတ္လုပ္ရန္ ဗဟုိခ်က္အျဖစ္ ေနရာယူလုိက္ၾကသည္။ ထုိစဥ္က တရုတ္ႏုိင္ငံတြင္ Levi’s ဂ်င္းေဘာင္းဘီ တစ္ထည္ကုိ ကန္ေဒၚလာ သုံးေဒၚလာခြဲျဖင့္ ခ်ဳပ္ေပးသည္။ ဖိလစ္ပုိင္တြင္ တစ္ထည္လွ်င္ ၇ ကန္ေဒၚလာ ျဖစ္ေနသည္။
ယခုအခါ ၿခံဳငုံၾကည့္ပါ ဖိလစ္ပုိင္သည္ ၿပိဳင္ဘက္ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတုိ႔ထက္ ခ်ဳပ္ခသည္ ၂၀ မွ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိ ေဈးပုိမ်ားေနသည္။
ကမၻာေပၚတြင္ ခ်ဳပ္ထည္တင္ပုိ႔မႈတြင္ နံပါတ္၁ ေနရာ၌ ရွိခဲ့ေသာ ဖိလစ္ပုိင္သည္ အာဆီယံေဒသတြင္းတြင္ နံပါတ္ ၅ နံပါတ္ ၆ သုိ႔ ေလွ်ာဆင္းသြားခဲ့သည္။ ကမၻာ့အဆင့္တြင္ မ်ားစြာနိမ့္က်ေနသည္။
