ပရြက္ပ်ံ အထည္ေဟာင္းလုပ္ငန္း

တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူး မတုိင္ခင္ ၁ လအလုိ၀န္းက်င္သည္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ ရွန္ဟုိင္းၿမိဳ႕မွ ပရြက္ပ်ံ (Flying Ant) အမည္ရွိ အထည္ေဟာင္းလုပ္ငန္း၏ တစ္ႏွစ္တာကာလတြင္ အထည္ေဟာင္းမ်ား အမ်ားဆုံး စုပုံက်သည့္အခ်ိန္ကာလ ျဖစ္သည္။

ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းတုိ႔ ေန႔ည ႏွစ္ဆုိင္းခြဲၿပီး လုပ္ၾကရသည့္အျပင္ စေန တနဂၤေႏြတုိ႔တြင္ နားရက္မယူႏုိင္ၾကေခ်။ တစ္အိမ္တက္ဆင္း အ၀တ္အေဟာင္းမ်ား လုိက္လံရယူၾကရသည္။ တ႐ုတ္အိမ္ေထာင္စုတုိ႔သည္ ႏွစ္သစ္မကူးခင္မွာ အ၀တ္ေဟာင္းမ်ားကို အိမ္မွ ရွင္းထုတ္ပစ္သည့္ ဓေလ့ရွိသည္။

ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ပရြက္ပ်ံသည္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံရွိ ၿမိဳ႕ႀကီး ၅၀ မွ မလုိခ်င္ေတာ့သျဖင့္ စြန္႔လႊတ္သည့္ အ၀တ္အစားမ်ား တစ္လလွ်င္ တန္ခ်ိန္ ၅၀၀ ၀န္းက်င္ကုိ လုိက္လံရယူၾကရသည္။
တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူးခါနီးတြင္ တစ္ေန႔တည္းမွာပင္ အ၀တ္ေဟာင္း တန္ခ်ိန္ ၁၀၀ အထိ လက္ခံရရွိေလ့ ရွိသည္။
အ၀တ္ေဟာင္း စြန္႔လႊတ္ျခင္းဓေလ့သည္ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ပမာဏ ပုိမ်ားလာသည္။ Fast fashion အသြက္ဖက္ရွင္ brand မ်ားက အ၀တ္အစားမ်ားကုိ ေဈး ပုိသက္သာစြာျဖင့္ ေရာင္းခ်ေပးလာၾကသျဖင့္ လူအမ်ားတုိ႔ အ၀တ္အသစ္မ်ား ပုိ၀ယ္ျဖစ္သည္။ အသစ္၀ယ္ယူသည့္ တစ္ႀကိမ္ႏွင့္ တစ္ႀကိမ္ၾကားကာလ ပုိတုိေတာင္းလာေနသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ယခင္အ၀တ္ေဟာင္းမ်ားကုိ အ၀တ္ဘီဒုိထဲမွ ဖယ္ရွားၿပီး စြန္႔လႊတ္သည့္ ပမာဏ ပုိမ်ားလာေနသည္။ ပုိ၀ယ္၀တ္ျဖစ္ေလ ပုိစြန္႔လႊတ္ျဖစ္ေလ ျဖစ္သည္။

ပရြက္ပ်ံ အ၀တ္ေဟာင္းလုပ္ငန္းကုိ ထူေထာင္ခဲ့သူမွာ အသက္ ၂၈ ႏွစ္ရွိသူ ‘မာ’ ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ထူေထာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပရာ ယခုအခါ သက္တမ္း ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ မာက ရွန္ဟုိင္းတြင္ တည္ရွိေသာ တကၠသုိလ္တစ္ခုတြင္ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ကုိ တက္ေရာက္ေနစဥ္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ား အေဆာင္မွ အၿပီးအပုိင္ ထြက္ခြာေသာအခါ အ၀တ္ေဟာင္းမ်ား အပုံလုိက္ ထားပစ္ခဲ့ၾကသည္ကုိ သူေတြ႕ေနက် ျဖစ္သည္။
ထုိအ၀တ္အစားမ်ားသည္ အေကာင္းအတုိင္း ရွိေနေသးသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ မရွိဆင္းရဲသားမ်ားထံ အေရာက္ပုိ႔ေပးလုိစိတ္ ေပၚေပါက္သျဖင့္ အ၀တ္ေဟာင္းမွား အလွဴခံသည့္အလုပ္ကုိ စတင္လုပ္ကုိင္ခဲ့သည္။ ပရဟိတ္ လူမႈေရးလုပ္ငန္းအျဖစ္ စတင္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ မာ ထင္ထားသေလာက္ မလြယ္ကူသည္ကုိ နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ ႀကံဳရသည္။

‘‘အ၀တ္ေဟာင္းေတြလုိ႔ပဲ က်ေနာ္တုိ႔ ထင္ခဲ့ၾကတယ္။ ေရေလွ်ာ္မယ္။ အစြန္းခၽြတ္မယ္။ ၿပီးရင္ ထုပ္ပုိးမယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အရင္းအႏွီး အႀကီးႀကီး လုိအပ္တာ သိရတယ္။ ၿပီးေတာ့ သယ္ပုိ႔စရိတ္ေတြကလည္း ေထာင္းတယ္’’
ဟု မာက သူ႔အေတြ႕အႀကံဳကုိ ေျပာျပသည္။
‘‘အခုအခါမွာ ပရဟိတ လုပ္ငန္းေတြက အဲဒီလုိ အရင္းအႏွီးႀကီးတာကုိ ေရွာင္လႊဲဖုိ႔အတြက္ ေငြကုိပဲ အလွဴခံလုိက္ၾကတယ္။ ၿပီးမွ အ၀တ္အစား အသစ္ေတြကုိ ၀ယ္ၿပီး မရွိဆင္းရဲသားေတြကုိ လွဴတယ္’’

ေနာက္တစ္ခ်က္မွာ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံတြင္ ဆင္းရဲေသာ ရြာမ်ား အေရအတြက္ ေလ်ာ့က် လာေနသည္။ အ၀တ္အစား ၀ယ္ဖုိ႔ မတတ္ႏုိင္ေအာင္ ဆင္းရဲေသာ ရြာမ်ား နည္းသထက္ နည္းလာေနသည္။

ဆုိရွယ္မီဒီယာမွ တစ္ဆင့္ အလွဴခံလုိက္တုိင္း အ၀တ္ေဟာင္း ေပးကမ္းသူမ်ား တစ္ပုံတစ္ပင္ ဆက္သြယ္ၾကသည္။

‘‘တခ်ဳိ႕ရြာေတြဆုိရင္ လာလွဴတာေတြက လုိတာထက္ အမ်ားႀကီး ပုိေနတယ္။ ဒီေတာ့ သူ႔တုိ႔ မႀကိဳက္တာေတြကုိ လႊင့္ပစ္လုိက္ၾကတယ္။ ႀကိဳက္တာေလးေတြပဲ ေရြးယူၿပီး ၀တ္ဆင္ၾကတယ္’’
ဟု မာက ေျပာျပသည္။

အ၀တ္ေဟာင္းမ်ားကုိ ေလွ်ာ္ဖြတ္ျခင္း၊ အေျခာက္လွန္းျခင္း၊ ေရြးခ်ယ္ျခင္း။. ထုပ္ပုိးျခင္းမ်ားအတြက္ ကုန္က်စရိတ္မ်ား ရွိေနသည့္အျပင္ သယ္ပုိ႔စရိတ္ကလည္း ေထာင္းသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ စြန္႔လႊတ္လုိက္သည့္ အ၀တ္အစားမ်ားတြင္ ၁၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေအာက္ကိုသာ တစ္ဖန္ျပန္လည္ ၀တ္ဆင္ျဖစ္ၾကသည္။

သုိ႔ျဖစ္ရာ အေဟာင္းထဲမွ အေကာင္းမ်ားကုိ ျပည္ပပုိ႔ကုန္အျဖစ္ စီးပြားျဖစ္ တင္ပုိ႔သည္။ ဘရြန္ဒီ၊ ကင္ညာ၊ ရာ၀မ္ဒါ၊ တန္ဇန္းနီးယား၊ ယူဂမ္ဒါ အစရွိသည့္ အာဖရိကတုိက္ အေရွ႕ပုိင္းရွိ ႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ အဓိကအားျဖင့္ တင္ပုိ႔လ်က္ ရွိသည္။ တ႐ုတ္ျပည္တြင္ အ၀တ္ေဟာင္း လုိက္လံရယူၿပီး ျပန္လည္ေရာင္းခ်သည့္လုပ္ငန္းက၂သည္ အျမတ္အစြန္း ေကာင္းသည္။ အ၀တ္ေဟာင္း တစ္တန္လွ်င္ အျမတ္ ယြမ္ ၈၀၀(ကန္ေဒၚလာ ၁၂၈) မွ ယြမ္ ၁၂၀၀ အထိ ရရွိၾကသည္။
အ၀တ္ေဟာင္းကုိ အြန္လုိင္းမွလည္း လက္ကား ေရာင္းခ်ၾကသည္။ ဂ်င္းထည္မ်ား တစ္တန္လွ်င္ ယြမ္ ၈၀၀ မွ ၄၀၀၀ အထိ အစားစား ရွိသည္။
အမ်ဳိးသမီးမ်ား အေပၚ႐ုံအျဖစ္ ၀တ္ဆင္သည့္ အသားပါးပါးျဖင့္ ခ်ဳပ္ထားသည့္ အထည္မ်ား ေရာင္းေကာင္းသည္။ အရည္အေသြးေကာင္းလွ်င္ တစ္တန္လွ်င္ ယြမ္ ၅၀၀၀ အထိ ရႏုိင္သည္။ ဘရာအေဟာင္းကုိသာ သီးသန္႔လုပ္ကုိင္ေသာ လုပ္ငန္းလည္း ရွိသည္။ တစ္ထည္ကုိ ၈၀ ဆင့္ျဖင့္ ေရာင္းခ်သည္။

‘‘ဒီမွာ(တ႐ုတ္ျပည္မွာ) တစ္ပတ္ရစ္အ၀တ္ဆုိရင္ တျခားသူ ၀တ္ထားတာဆုိၿပီး မ၀ယ္ၾကဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအ၀တ္အစားကုိ ခ်ဳပ္႐ုိးေျဖၿပီး ေနာက္တစ္မ်ဳိး ျပန္ခ်ဳပ္လုိက္ရင္ေတာ့ အသစ္လုိ ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒါကုိေတာ့ ၀ယ္၀တ္ၾကတယ္’’
ဟု စြန္႔ပစ္အ၀တ္အစားကုိ ဖ်က္ခ်ဳပ္လုပ္ကုိင္သူ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက ေျပာျပသည္။ သူ႔လုပ္ငန္းအမည္ကုိ မေဖာ္ျပရန္ မွာၾကားသည္။

ယခင္တုန္းက တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသည္ အမႈိက္သ႐ုိက္မ်ားကုိ ျပည္ပမွ တင္သြင္းသည္။ ကမၻာ့အမႈိက္ေရာငး္၀ယ္ေဖာက္ကားမႈ၏ ထက္၀က္နီးပါးကုိ တ႐ုတ္ျပည္မွ တင္သြင္းသည္။ ထုိအမႈိက္မ်ားကုိ ကုန္ၾကမ္းျပန္ထုတ္လုပ္ၿပီး စက္မႈကုန္ၾကမ္းအျဖစ္ အသုံးျပဳသည္။ ထုိသုိ႔ တင္သြင္းသည့္ အမႈိက္မ်ားထဲတြင္ အထည္ေဟာင္းမ်ားလည္း ပါသည္။ ယခုႏွစ္တြင္ စြန္႔ပစ္သည့္ ပလတ္စတစ္ႏွင့္ အ၀တ္အထည္ တင္သြင္းျခင္းကုိ ပိတ္ပင္ခဲ့သည္။
တ႐ုတ္ျပည္သည္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္၌ အထည္ေဟာင္းတင္ပုိ႔မႈတြင္ ပဥၥမေျမာက္ အမ်ားဆုံး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကမၻာ့တင္ပုိ႔မႈစုစုေပါင္း၏ ၅.၆ % ရွိခဲ့သည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ၀.၁% သာရွိခဲ့ရာမွ ၅ ဆ ျမင့္တက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
၎ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္၌ ကမၻာေပၚတြင္ အ၀တ္ေဟာင္းမ်ား ျပည္ပတင္ပုိ႔မႈ၏ ၃၆.၁% သည္ အေမရိကန္၊ ယူေကႏွင့္ ဂ်ာမနီ သုံးႏုိင္ငံတုိ႔မွ တင္ပု႔ိမႈ ျဖစ္သည္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏုိင္ငံတုိ႔မွ တင္ပုိ႔ေသာ အ၀တ္ေဟာင္းမ်ားကုိ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ တင္ပုိ႔ၿပီး ေရာင္းခ်ၾကသည္။

ပရြက္ပ်ံ အ၀တ္ေဟာင္းလုပ္ငန္းသည္ လစဥ္ အ၀တ္အစားခုေရ ၁.၂ သန္းခန္႔ကုိ လုပ္ကုိင္လ်က္ရွိသည္။ ေရာက္ရွိလာသည့္ အ၀တ္အစားမ်ားကုိ အမ်ဳိးအစားမ်ားႏွင့္ အတန္းအစားမ်ား ခြဲသည္။ ရရွိသည့္ အ၀တ္ေဟာင္း အေရအတြက္က ပုိမ်ားလာေနသျဖင့္ လုပ္ငန္းကုိ တုိးခ်ဲ႕လုပ္ကုိင္ရန္ စီစဥ္လ်က္ ရွိသည္။ မာက
‘‘အခု ကြန္ေဗယာ ၂ခုနဲ႔ လုပ္ေနတယ္။ ေနာက္ဆုိ ၁၀ ခုအထိ တုိးခ်ဲ႕ရလိမ့္မယ္’’
ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။

Source: CNA/nc

ေအာက္ပါလင့္မွာ 

စိတ္ႀကိဳက္ေရြး တန္တယ္ထင္မွ ၀ယ္