ဘေလာက္ဆုိတာက တကယ္ေတာ့ ပက္တန္တစ္မ်ဳိးပါပဲ။ ဘေလာက္နဲ႔ ပက္တန္ေတြက အလ်ားနဲ႔ အနံတုိ႔သာ ရွိတဲ့ အ၀တ္စ ဧရိယာေတြကုိ
ကုိယ္လုံး ကုိယ္ထည္ ထုထည္တစ္ခုအျဖစ္ အလ်ား အနံ အျမင့္ အတုိင္းအတာ ၃ ခု ျဖစ္သြားေအာင္ ႐ုပ္လုံးေဖာ္တာမွာ အေျခခံေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
အစေတြကုိ ပုံစံအတုိင္း ျဖတ္ၿပီး တစ္ခုုနဲ႔တစ္ခု တြဲခ်ဳပ္လုိက္တဲ့အခါ ခ်ဳပ္ၿပီးသား အ၀တ္အစား ျဖစ္သြားတယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္ရင္ လြယ္လြယ္ေလးလုိ႔ ထင္စရာ ျဖစ္ပါတယ္။ အသင့္ျဖတ္ၿပီးသား အစေတြကုိ အပ္ခ်ဳပ္စက္မွာ ထုိင္ခ်ဳပ္တတ္ရုံေလာက္ႏုိင္ေတာ့ ဖက္ရွင္ဒီဇုိင္နာလုိ႔ မဆုိသာပါဘူး။ စတုိင္က်ဖို႔ ပုံထြက္ေကာင္းဖုိ႔ ၀တ္ဆင္သူမွာ အံ၀င္ခြင္က် အဆင္ေျပေစဖုိ႔ စတာေတြ ထည့္စဥ္းစားေပးရတဲ့အခါက်ေတာ့ နက္နဲတဲ့ပညာ ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီလုိ နက္နဲေနလုိ႔လည္း သင္ယူလုိ႔ မၿပီးဆုံးႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ၾကရတယ္။
Blocks
******
block ကုိ sloper လုိ႔လည္း ေခၚၾကတယ္။ အဲဒါက pattern တစ္မ်ဳိး ျဖစ္ၿပီး အလ်ားနဲ႔ အနံ အတုိင္းအတာ ႏွစ္မ်ဳိးပါတဲ့ နမူနာပုံစံတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်ဳပ္မယ့္ အ၀တ္အစားရဲ႕ အေျခခံပုံစံ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ေဘာ္လီအက်ႌပုံ၊ စကပ္ပုံ စသျဖင့္ ပုံေဖာ္ေပးထားတယ္။ အဲဒီပုံေပၚမွာ အေျချပဳၿပီး မြမ္းမံၾကတယ္။ ပုိအေသးစိတ္တဲ့ ဒီဇုိင္းပုံ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကတယ္။
ဘေလာက္မွာ သုံးတဲ့ အရြယ္အစားေတြကsize တစ္ခု (ဥပမာ size 4 ) မွာ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းထားတ့ ရင္ ခါး တင္ အတုိင္းအတာ သတ္မွတ္ခ်က္အရ ပုံေဖာ္ေပးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ စံျပဳမယ့္ ေမာ္ဒယ္ရဲ႕ ကုိယ္ခႏၶာရဲ႕ အတုိင္းအတာေတြအရ ပုံေဖာ္ေပးထားတယ္။ သူ႔မွာ စတုိင္ထုတ္ဖုိ႔အတြက္ မွတ္သားေပးထားတဲ့ လုိင္းေတြ မပါဘူး။ ခ်ဳပ္သားအတြက္လည္း မပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ၀တ္ဆင္သူ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိမႈ wearing ease အတြက္ေတာ့ အေျခခံ သတ္မွတ္ခ်က္ ပမာဏကုိ ထည့္ေပးထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကုိယ္က်ပ္စတုိင္ ခ်ဳပ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီ ease ပမာဏက နည္းေနမယ္။ တကယ္လုိ႔ အေပၚကေန ထပ္၀တ္မယ့္ overcoat လုိဟာမ်ဳိးဆုိရင္ေတာ့ ease ပမာဏ မ်ားမ်ားထားတယ္။ ဒါမွလည္း အေပၚက တစ္ထပ္ ထပ္၀တ္ရင္ တအားက်ပ္ မေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ease အျပင္ ေဒါက္ dart ေတြလည္း ေဖာ္ျပေပးထားတယ္။ ခါးနဲ႔ ရင္ တုိ႔ကုိ ပုံေဖာ္ေပးဖုိ႔ဆုိရင္ ေဒါက္ေတြ ပါမယ္။ အေပၚကေန ထပ္၀တ္မယ့္ overcoat လုိဟာမ်ဳိးဆုိရင္ေတာ့ ေဒါက္ထည့္ဖုိ႔ မလုိတာေၾကာင့္ ပါမွာ မဟုတ္ဘူး။ ခပ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္ပြပြ fitting လုပ္ရမွာ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ေဒါက္ မလုိဘူး။
Patterns
********
Pattern ကုိ ဒီဇုိင္း sketch ဆြဲထားတာအရ block ကုိ မြမ္းမံၿပီး ပုံစံ ထုတ္ယူတယ္။ ဒီဇုိင္နာျဖစ္ျဖစ္ pattern cutter ျဖစ္ျဖစ္က မြမ္းမံေပးတယ္။ block မွာ စတုိင္ဖမ္းဖုိ႔ လုိင္းေတြ လုိအပ္သလုိ ထည့္ေပးတယ္။ စကပ္မွာ ခါးပတ္ႀကိဳး အလွတပ္တာမ်ဳိးေတြ လႈိင္းတြန္႔ထည့္တာမ်ဳိးေတြ အိတ္ေထာင္ေတြ ထပ္တြန္႔ေတြ လုိအပ္သလုိ ထည့္မယ္။ လုိတုိးပုိေလွ်ာ့ လုပ္ရမယ့္ ေနရာေတြမွာ လုိအပ္သလုိ တုိးေပး ေလွ်ာ့ေပးတယ္။
စိတ္တုိင္းက် လုပ္ၿပီးတဲ့အခါ pattern ေတြ ရလာမယ္။ အဲဒီ pattern အပိုင္းအတုိင္း အထည္စကုိ အတိအက် ျဖတ္ေတာက္မယ္။ ၿပီးရင္ အပုိင္းေတြကုိ ဆက္စပ္ၿပီး ခ်ဳပ္မယ္။ အဲဒီလု ထိစပ္ဖုိ႔အတြက္ pattern ေတြမွာ အမွတ္အသားေတြ မွတ္သားေပးထားတာကုိ notches လုိ႔ ေခၚၾကတယ္။ ဆုိင္ရာဆုိင္ရာ အမွတ္ notch ေတြ ထိစပ္ေပးၿပီး အပုိင္းႏွစ္စကုိ တြဲခ်ဳပ္ေပးၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ တြဲခ်ဳပ္တာမွာ တိတိက်က် မွန္မွန္ကန္ကန္ ျဖစ္ဖုိ႔ ဂ႐ုစုိက္ၾကရတယ္။ လြဲေခ်ာ္ရင္ အ၀တ္အစား ရႊဲ႕ေစာင္းေနတာ၊ လိန္ေနတာ၊ လႈိင္းထေနတာ တြန္႔ေနတာေတြ ျဖစ္ကုန္လိမ့္မယ္။
အခုလုိ block ကေန pattern အျဖစ္ မြမ္းမံတဲ့အခါ pattern ကုိ စိတ္တုိင္းက် ရသြားၿပီဆုိရင္ ခ်ဳပ္သားေနရာေတြကုိ ျဖည့္ထည့္ေပးလုိက္တယ္။
pattern ကုိ အျပစ္အနာကင္းကင္း စင္းလုံးေခ်ာ ျဖစ္မျဖစ္ဆုိတာကုိ သိရဖုိ႔ အေပါစား အ၀တ္စကုိ သုံးၿပီး pattern ေတြကို ့ပုံေဖာ္ျဖတ္ေတာက္တယ္။ အစမ္းခ်ဳပ္ၾကည့္တယ္။ အဲဒီနမူနာကုိ toile တြိဳင္လုိ႔ ေခၚၾကတယ္။ fitting ေမာ္ဒယ္ကုိ ၀တ္ခုိင္းၿပီး ျပင္ေပးဖုိ႔ လုိအပ္တာ ရွိရင္ ျပင္ေပးတယ္။ အဲဒီလုိ ျပင္ရေတာေတြကို pattern မွာ လုိက္ျပင္ေပးတယ္။ ၿပီးတဲ့အခါက်မွ တကယ့္ေနာက္ဆုံး pattern ကုိ ရရွိပါေတာ့တယ္။
အဲဒီ pattern ကုိ အေျချပဳၿပီး အရြယ္အစား size နံပါတ္ေတြအရ pattern ေတြရေအာင္ grading လုပ္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါမွမဟုတ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိ ခ်ဳပ္ဖုိ႔အတြက္ pattern ျပန္ဆြဲမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အေရးပါတဲ့ စီလုိ၀က္ဒ္ silhouette
ကုိယ္ခႏၶာ ပုံပန္းသ႑ာန္ ၁၀ မ်ဳိး
